Árið 1958 hafði rannsakandinn Roger Bacon komist að því að við ákveðnar aðstæður, byrjað með ákveðnum kolefnisbundnum efnum, væri hægt að búa til hágæða kolefnis-„stubba“ meðan á hlýnunarferlinu stóð. Í gegnum árin gátu rannsakendur í grundvallaratriðum búið til kolefnisþráðaþráð sem hægt var að flétta saman í blöð.
Þegar fólk talar um notkun „koltrefja“ í nútímabílum er það yfirleitt að tala um koltrefjaþræði sem eru ofnir og festir í gúmmí. Næst er þetta koltrefjasamsetta efni, stundum kallað koltrefjastyrkt plast (CFRP), mótað eftir þörfum. Þegar efnið harðnar er kominn léttur bílahlutur sem fær gæði sín frá svipuðum íhlut og myndar gimstein.
Leiðbeiningar um að gera stálplöturnar sem notaðar eru af bílasmiðum „jarðbundnari“, þannig að ökutæki geti verið öruggara með efni þeirra. Þegar ég spurði hvað það þýddi þegar þeir segja að herða stálið þeirra væri „jarðbundnara“ en venjulegt stál, var svarið hærri stuðull. Gæði, Youngs stuðull og endingargæði eru aðgreindir þættir. Gæði þýða að það þolir akstur lengur áður en það verður plastískt, Youngs stuðull eða harðleiki þýðir að það beygist minna fyrir sama kraft, en seigla þýðir meiri orku til að afmynda það.
Á sama hátt er kolefnisþráður, í réttri notkun, gott efni: hann er sterkur og léttur, og þú getur skipulagt gæða-tomahawk-byssurnar sem þú þarft í hlutinn með því hvernig þú skipuleggur trefjarnar á meðan þú setur upp. Segjum sem svo að þú hafir tvo hluti, eins að innan og utan fyrir utan efnið: annar er úr málmi, hinn úr kolefnisþráðum. Þegar málmmótið bilar mun það afmyndast hér og þar; það mun annað hvort beygja sig eða brotna. Við afmyndun sína mun það dreifa orku. Þegar kolefnisþráðurinn brotnar niður brotnar hann í litla bita sem neyta ekki neins.
Birtingartími: 30. nóvember 2018