Como material de selado e material deslizante, a fibra de carbono ten unha inercia máis forte que os materiais tradicionais como o amianto ou a fibra de vidro ao atoparse con substancias fortes de ácido e alcalinas. Ao mesmo tempo, ten unha mellor resistencia á calor e autolubricidade, e utilízase como material de selado avanzado. Non obstante, aínda que é un material de alta tecnoloxía,materiais de fibra de carbonoaínda enfróntanse a algunhas dificultades, como a reacción de oxidación, a reacción con metais e óxidos metálicos a altas temperaturas e os compostos intercapas.
1. Reacción de oxidación
Normalmente, cando se quenta a 350 graos ao aire, a fibra de carbono comeza a oxidarse lentamente, a masa diminúe gradualmente e a intensidade comeza a diminuír. Polo tanto, canto menor sexa a temperatura no proceso de fabricación, maior será a resistencia á oxidación correspondente. Como resultado, as fibras de grafito teñen unha resistencia antioxidante moito mellor.
Noproceso de fabricación de fibra de carbono, engádense Na, K, Ca, MG e outros elementos metálicos, o que promove a oxidación das fibras de carbono. A adición de materiais da serie do fósforo pode previr eficazmente a oxidación. Ademais, os ácidos oxidantes tamén poden causar certo grao de corrosión na fibra de carbono, especialmente a altas temperaturas e concentracións elevadas.
2. Reacción con metais ou óxidos metálicos a altas temperaturas
As fibras de carbono inician reaccións químicas con NA, Li, K e óxido de ferro a 400-500 graos, con Fe e AL a 600-800 graos, e con Si, sílice, dióxido de titanio e óxido de magnesio a 1100-1300 graos. Pero isto non importa con Cu, Zn, Mg, Ag, Hg e Au. Cando se usan como material de reforzo, as propiedades da fibra de carbono vense gravemente limitadas ao entrar en contacto con metais e óxidos metálicos. Polo tanto, a fibra de carbono non se pode usar para o reforzo de cerámicas de óxido.
-Próximas novas:Guía do experto en tubos de fibra de carbono
Data de publicación: 21 de decembro de 2018