Επειδή οι ίνες άνθρακα είναι ακριβές, έχουν καλή συνολική απόδοση, χρησιμοποιούνται κυρίως σε στρατιωτικές και πολιτικές ή ειδικές περιοχές υψηλής τεχνολογίας, οι διαδικασίες απόρριψης των προϊόντων τους είναι αυστηρές, επομένως δεν επαναχρησιμοποιούνται ή είναι απίθανο, επειδή η περιεκτικότητά τους σε άνθρακα είναι μεγαλύτερη από 90% ή απίθανη, και το κόστος κατασκευής είναι πολύ υψηλότερο από τις συμβατικές ίνες, όπως η χρήση άμεσης αποτέφρωσης σε ανοιχτό αέρα ή η παραγωγή τσιμέντου και άλλης έμμεσης μεθόδου αποτέφρωσης για την αντιμετώπιση, όχι μόνο σοβαρής ρύπανσης και πολύ ασύμφορης, δηλαδή, τα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη είναι φτωχά, και η χημική υδρόλυση χρησιμοποιείται κυρίως στη βασική δομή της ανακύκλωσης σύνθετων αποβλήτων. Επιπλέον, η χαμηλού κόστους μέθοδος άμεσης ταφής που χρησιμοποιείται συνήθως στην πρώιμη διάθεση των αποβλήτων, σε πολλά χρόνια ή ποτέ δεν σαπίζει ταυτόχρονα για την εξαγωγή τοξικών ουσιών, και στη συνέχεια μακροπρόθεσμη ρύπανση του εδάφους και των υπόγειων υδάτων, η τελευταία θα είναι το περιβάλλον και άλλοι σχετικοί κανονισμοί σταδιακά απαγορευμένοι. Συνοπτικά, οι πιθανές μέθοδοι διάθεσης αποβλήτων σύνθετων υλικών από ίνες άνθρακα είναι η μηχανική μέθοδος ανακύκλωσης υλικών, η ανακύκλωση υλικών και η μέθοδος ανάκτησης ενέργειας 2 είδη. Ωστόσο, στη μεταγενέστερη συγκριτική ανάλυση, η μέθοδος ανάκτησης ενέργειας και αποτέφρωσης, όπως η παραγωγή τσιμέντου, εξακολουθεί να περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής της συζήτησης.